ఆత్మ సమర్పణ!
ఎక్కడయితే తమ బాధలన్నీ మాయమై, వారు ప్రశాంతతను అందుకుంటారో, దానికి వారిని వారు సమర్పించుకోవాలని, వారి అంతరాంతరాలలో ఆకాంక్షిస్తారు. కానీ, వారు భయపడతారు. ఎవరో ఒక్కరని కాదు. ప్రతి ఒక్కరూ, ఆత్మ సమర్పణకి భయపడతారు.
[ మనిషికుండవలసిన లక్ష్యం! = https://youtu.be/laB5lI-sf2Q ]
సాధారణంగా, మనం ఫలానా అనుకుంటాము. కానీ, నిజానికి మనం ఏమీ కాము. మనం ఏమీ కానప్పుడు, అక్కడ ఆత్మ సమర్పణకి అవకాశమే లేదు. అక్కడ ఏముంది? అక్కడున్నది కేవలం, పనికిమాలిన అహం.. అది కేవలం, నేను ఫలానా అనుకునే అభిప్రాయం. అది కేవలం, ఒక భ్రమ, కల్పన, భ్రాంతి.. కానీ, మనం ఆ అహాన్ని వదులుకోం. దానిని పట్టుకుని ఉంటాం. కారణం, మనకు జీవితమంతా, స్వతంత్రంగా ఉండాలని బోధించారు. పోరాడటానికి, బ్రతుకంతా శిక్షణ ఇచ్చారు. నిబద్దీకరించారు. జీవితమంతా, బ్రతికి ఉండటానికి సంఘర్షించడం తప్ప, ఇంకేమీ లేకుండా చెశారు.
ఆత్మ సమర్పణ చేసినప్పుడే, మనిషికి జీవితమంటే ఏమిటో అర్థం అవుతుంది. అప్పుడు సంఘర్షించడం మానేసి, ఆనందించడం ప్రారంభిస్తాడు. ప్రతి ఒక్కరూ, ఏదో జయించాలని ప్రయత్నిస్తూ ఉంటారు. జనం ప్రకృతిలో భాగమైతే, దానిని ఎలా జయిస్తారు? మనం దానిని నాశనం చేయవచ్చు. కానీ, జయించడం కష్టం. అది క్రమంగా, ప్రకృతిగా నాశనం చేసే పద్దతి. పర్యావరణాన్ని అల్లకల్లోలం చేసే పద్దతి. వ్యక్తి ప్రకృతితో కలిసి సాగాలి. ప్రకృతిలోకి సాగాలి. ప్రకృతిని దానిలా ఉండటానికి అనుమతించాలి.
ధర్మో రక్షతి రక్షితః!
Post a Comment